De medische wetenschap evolueert in een razendsnel tempo op het vlak van innovaties in de medische diagnostiek. We denken hierbij aan de rol van artificiële intelligentie, gepersonaliseerde en data-driven geneeskunde.
In de forensische geneeskunde is deze evolutie helaas amper te zien en nogal te vaak wordt teruggeplooid op oude praktijken, historische handboeken en achterhaalde vakliteratuur. Deze gebrekkige evolutie is deels te wijten aan het ontbreken van gestructureerd wetenschappelijk onderzoek in de gerechtelijke geneeskunde, de moeilijkheid om onderzoek te doen naar fenomenen gerelateerd aan de dood en doodgaan maar evenzeer aan wettelijke restricties en ouderwetse juridische gewoontes die maken dat hogervermelde innovaties amper terug te vinden zijn in de huidige (Belgische) forensische geneeskunde.
Werner Jacobs studeerde geneeskunde (1995), pathologische anatomie (2002) en gerechtelijke geneeskunde (2006). Sinds 2002 is hij werkzaam als forensisch patholoog (wetsdokter) aan het Centrum voor Gerechtelijke Geneeskunde van het UZ Antwerpen en sinds 2019 als militair patholoog bij Defensie. Hij is voorzitter van de erkenningscommissie gerechtelijke geneeskunde en lid van de Koninklijke Academie voor Geneeskunde van België.
